آنتراکنوز
Anthracnose
انواع مختلف درختان مرکبات مانند پرتقال، نارنگی، لیموترش به این بیماری آلوده می شوند ولی آلودگی در درختان لیموترش بیشتر است.
درختانی که در اثرعواملی نظیر کم آبی، کمبود عناصر غذایی، سرمازدگی، آفات و بیماری ها، نامساعد بودن شرایط فیزیکی خاک و عدم مراقبت های صحیح ضعیف شده باشند، مقاومت کم تری در برابر بیماری دارند.
علائم بیماری:
بیماری به گل ها، برگ های جوان، سرشاخه ها و میوه ها حمله می کند.علائم بیماری به صورت زرد و خشک شدن برگ های انتهایی و ریزش اکثر یا تمامی آنها بروز پیدا می کند. بروز شیارهای کوچک با عمق کم و گاه پیوستن آنها به هم، مانع حرکت مواد غذایی درون گیاه شده و در صورت شدت آلودگی موجب خشکیدگی سرشاخه ها میشود. به همین علت به این بیماری خشکیدگی سرشاخه (winter tip) نیز گفته می شود.
روی برگ لکه های بافت مرده با حاشیه واضح به رنگ خاکستری یا قهوه ای به وجود می آید که به تدریج توسعه یافته در نهایت موجب خشک شدن و ریزش برگ ها می شود. برگ های جوان تر روی سرشاخه ها نسبت به برگهای مسن تر حساس تر هستند.
میوه های جوانی که مورد حمله بیماری قرار گرفته اند، می ریزند. روی میوه هایی که دیرتر مبتلا می شوند، لکه های زخم مانند چوب پنبه ایشکل به رنگ خاکستری متمایل به نقره ای پدیدار می شود. این لکه ها ممکن است با جوش های ناشی از بیماری شانکرباکتریایی مرکبات اشتباه شود. اگر لکه های پوست میوه به عمق پیشروی کنند، میوه به پوسیدگی نرم مبتلا شده و پوست بخش آلوده به رنگ قهوه ای متمایل به خاکستری در می آید.
لکه های ایجاد شده در شانکر باکتریایی معمولاً هاله زرد رنگ دارند ولی زخمهای حاصل از آنتراکنوز این هاله را ندارند. به علاوه روی زخمهای بیماری آنتراکنوز معمولاً نقاط ریز سیاه رنگی دیده می شود.
عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی آن :
عامل بیماری قارچ Colletotvichum gloeosporioides می باشد.
قارچ عامل بیماری در برگ ها و سرشاخه ها زمستان گذرانی می کند. اسپورهای قارچ با قطرات باران همراه با باد انتشار پیدا می کنند. برگ ها و میوه های جوانی که قطرشان کمتر از ٢ سانتی متر هستند مورد حمله بیماری قرار می گیرد. بارندگیوشبنم در انتشار بیماری نقش مهمی دارد. برای وقوع عفونت به حداقلی از دوره بارانی و خیسی اندام های درخت نیاز است.
راه های پیشگیری و کنترل بیماری :
– تقویت درختان مرکبات و جلوگیری ازضعف آنها بوسیله شخم زدن زمین باغ در پاییز، دادن کودهای شیمیایی حاوی نیتروژن و پتاسیم و کودهای دامی به میزان کافی به خاک، آبیاری کافی و به موقع باغ، دفع آفات و علف های هرز، هرس همه شاخه های خشکیده درخت و انهدام آنها در جلوگیری از پیدایش بیماری و کاهش خسارات آن موثرند.
– هنگام چیدن میوه باید دقت شود تا گیاه صدمه نبیند.
– نگه نداشتن زیاد میوه در انبار در دمای زیر ١۰ درجه سانتیگراد نیز از بروز بیماری در شرایط انبار داری جلوگیری می کند.
– سم پاشی درختان با بردوفیکس به شرح زیر :
- سم پاشی با بردوفیکس ١۰ درهزاربعد از برداشت محصول و قبل از شروع باران های پاییزی
- سم پاشی با بردفیکس ١۰ در هزار پس از هرس درزمستان
- سم پاشی با بردوفیکس ۵ در هزار بعد از ریزش گلبرگ ها و هنگام تشکیل میوه